กลอนดอกสร้อย...+* "หน้าต่างดอกไม้"

๒๙.เสียงเพรียกจากท้องทุ่ง....

... เสียงเอ๋ยเสียงปี่
มโหรีแห่งท้องนามากล่อมขวัญ
ยามเป็นเด็กเคยเคียงไหล่ไปด้วยกัน
เป่าปี่อันพริ้วหวานผ่านตอซัง
รวงข้าวเหลืองเพรืองพราวทิ้งราวทุ่ง
น้ำในคุ้งไหลเอื่อยไปไร้ฟากฝั่ง
ดั่งชีวิตที่เร่งรุดไม่หยุดยั้ง
ทิ้งความหลังทิ้งเสียงปี่ที่เพรียกเอย ฯ.........

๓๗.เปลเถาวัลย์..

.. เปลเอ๋ยเปลเถาวัลย์
ผ่อนกระชั้นไกวช้าช้าพริ้มตาฝัน
พราวใบไผ่ไหวช้อนชอนตาวัน
เพลงกังหันหมุนพลิ้วปลิวทำนอง
ว่าเห่เอยเห่ช้าคนว้าเหว่
มานอนเปลเถาวัลย์ฝันปลิวฟ่อง
ถึงไอดินกลิ่นหญ้าป่าสีทอง
ซึ่งถูกห้องแถวไล่ไกลลิบเอย ฯ......

....................
จากหนังสือ "หน้าต่างดอกไม้"
ของ พิบูลย์ศักดิ์ ละครพล.......................

..