25 พ.ค. 2555

..คำหยาด.. รัตนกวี ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์..+*


 
ที่มา : เคยนำบทกวีนี้เผยแพร่ความงดงามของภาษา และอารมณ์กวี
ไว้ที่เวปบอร์ด 212cafe.com 

บัดนี้เวปบอร์ดนี้ได้ปิดตัวลงแล้ว แต่ได้เซฟไฟล์ไว้ ก็เลยนำกลับมาบันทึกไว้
สำหรับผู้สนใจบทกวีของท่าน อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
จะได้นำมาเป็นแบบอย่างในการแต่งบทกวี ต่อไป ...




http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post_10.html


-+ บนพรมใบไผ่ -+


ไผ่ซออ้อเอียดเบียดออด
ลมลอดไล่เลี้ยวเรียวไผ่
ออดแอดแอดออดยอดไกว
แพใบไล้น้ำลำคลอง


กระเพื่อมพลิ้วพลิ้วปลิวคว้าง
เธอวางร่างปล่อยลอยล่อง
บนแพใบไผ่ใยยอง
แสงทองส่องทาบฉาบมา

ลิ่วเฉือนเลื่อนฉิวผิวน้ำ
ระบำใบไผ่ผวา
นกน้อยจุ๊บจิ๊บลิบลา
ว่ายฟ้าฟ้อนคว้างห่างไป

หนาว
ลมกราวเกลือกกลิ้งกิ่งไผ่
มณีน้ำค้างรางไร
เหมือนใจเจ้าหญิงยิ่งเลือน


เธอคงหลงคอยคอยหาย
เจ้าชายไม่เห็นเป็นเพื่อน
สีแดงแสงแดดแผดเยือน
เหมือนเหมือนเลื่อนลับดับลง


แอดออดออดแอดแอดออด
ไผ่สอดพลอดซอพ้อส่ง
นิยายน้ำค้างร้างคง
เศษผงใบไผ่ไปล่ปลิว..

.....................................+*

จากหนังสือ "คำหยาด"
โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์.
....................................+*

http://www.ijigg.com/songs/V2BED4APAD Loso Black & White - เหงา คิดถึง รอ
โดย : chaba [ 2007-08-14 06:15:09 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ






1




ความคิดเห็นที่ : 1

http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post.html

- + ตะวันไม่ตกที่ป่าสัก + -


ตั๊กแตนตำข้าวขายาวโย่ง
ดีดออกโพรงไม้ผุพุใบไผ่
ตกลงดินแล้วโดดโลดลับไป
เมื่อเปลวไฟฟอนฟืนขึ้นเริงลาม


ม่านควันคลี่สีเทาเผาอากาศ
ตะแบกพาดไผ่แผงดูแดงหลาม
หักคะโครมครื้นครั่นละลั่นตาม
ตะวันวามลอยวาดลงลาดเนิน


เพลงชาวไร่เริ่มประสานสัญญาณค่ำ
นกบินต่ำตระเวณล้อยคล้อยโขดเขิน
ดาววะแวมแต้มเลือนเหมือนเกร็ดเงิน
ดังจะเชิญเดือนฉายขึ้นชายฟ้า


แสงรอนรอนอ่อนละไมในดงรัก
น้ำป่าสักกระซิบแผ่วกับแนวป่า
การท่องเที่ยวและหน้าที่ซึ่งมีมา
อีกอนาคตอันนิรันดร


โอ้คืนวันอันงดงามแห่งความหลัง
บัดนี้ยังยวนเย้าเหมือนเก่าก่อน
หอมกลิ่นแก้มแกมกลิ่นแผ่นดินนอน
จะสัญจรใจฉะนี้อีกกี่วาร

-+------------------------------------------------+-
จากหนังสือ "คำหยาด"
บทประพันธ์ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
-+------------------------------------------------+-
        http://www.ijigg.com/songs/V2AF4ABPB0  คิดถึง /Rockestra 

โดย : chaba [ 2007-08-14 06:23:10 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 2



http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post_2421.html


-+ นาพญา +-

ตาเอยตาหวาน...................ไม่อยากกลับบ้านแล้วเอย ฯ
น้ำเอยน้ำคำ.......................ใครเชื่อก็ช้ำใจเอยฯ
รักสาวนาพญา....................จะปลูกเรือนรอท่าน้องเอย ฯ
มีรักร่วมหอ........................จะปลูกเรือนคล่อมตอแล้วเอย ฯ
เมืองกาญจน์แค่คืบ..............เชิญน้องไปสืบดูเอย ฯ


ดอกแคร่วงทีละดอกบอกเพลงพี่
สลับค้อนครั้งละทีที่เอื้อนเอ่ย
คำต่อคำแต่ละครั้งช่างเปรียบเปรย
ตาลสดเอ๋ยจะกระอักสำลักตาย


บ้าน วังรัก รักแรกอย่าแปลกรัก
พี่ไม่หักเสน่หาประดาหาย
ถึงแปลกถิ่นพี่ก็ถือไว้ชื่อชาย
คันนารายไหนจะคั่นคันนารัก


ย่าน รางยอม ยอมยับอยู่กับเหย้า
แม้รักเรามิรู้ยอมพร้อมสมัคร
ทั้งวังรัก รางยอม อยู่พร้อมพรัก
ยอมสิ้นศักดิ์สิ้นชื่อเหมือนลือแล้ว


ลือว่ารักแรกหวังที่ วังรัก
รางยอม ชักชวนยอมถนอมแก้ว
หนองพันแปด เป็นสินสอดตลอดแนว
ครั้นรักแน่ว นาพญา ก็หย่ากัน


ยกตำนานบ้านนามาขัดข้อง
โอ้สวยน้อง นาพญา อย่าขู่ขวัญ
ไม่สู้จริงไม่เสี่ยงใจให้ฟาดฟัน
จะลองรั้นลบตำนาน รักบ้านนา


แม่ลิ้นคมใบข้าวดาวกลางค่ำ
ไม่เชื่อคำดอกแคเชิญแม่ฆ่า
ยิ้มที่อื่นไม่ชื่นใจจึงได้มา
มาหลับตาตายตรงกลางวงรำ

..............................................+*
จากหนังสือ "คำหยาด"
โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
..............................................+*
http://www.ijigg.com/songs/V2DC4BDPD
ฝากรัก / เฉลียง

โดย : chaba [ 2007-08-14 06:33:38 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 3


คำหยาด
กวีนิพนธ์ : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

พิมพ์ครั้งแรก ๒๕๐๒
พิมพ์ครั้งที่สอง ๒๕๒๑
พิมพ์ครั้งสาม ๒๕๒๖
พิมพ์ครั้งที่สี่ ๒๕๒๙

กระดาษปอนด์ ราคาเล่มละ ๔๐ บาท
ผู้จัดพิมพ์ สำนักพิมพ์ ก.ไก่

จัดจำหน่ายโดย สายส่งศึกษิตฯ
สำนักพิมพ์ เคล็ดไทย จำกัด
โทร.02-233-2792, 02-233-2382

----------------------------------------
คำนิยมโดย อัศศิริ ธรรมโชติ


"คำหยาด" พิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี ๒๕๐๒ ทำให้ผมรู้จักคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เป็นครั้งแรก
ก่อนที่จะมาเป็น "พี่เนาว์" อย่างทุกวันนี้

ความรู้สึกในตอนนั้น นอกเหนือจากว่าทำให้ผมได้ซึ้งถึงคุณค่าความงามทางภาษา
และความไพเราะของกาพย์กลอนอักษรไทยแล้ว ยังทำให้ผมได้ความรู้อีกว่า
งานกวีของไทยนั้นมิได้มีเอาไว้สำหรับการบวงสรวงบูชาเทพเจ้าศาสนา เล่านิทาน ขับเสภา ใส่ดนตรี เล่นละคร
แบบโบราณมาเพียงเท่านั้น ยังสามารถใช้รูปแบบพัฒนาให้มาเป็นวรรณกรรมร่วมสมัยอย่างเรื่องสั้น
หรือแม้แต่เพลงรำได้ โดยไม่ขัดเขิน

ถ้าหากว่ากวีนั้นมีต้นตอสายธารอันเก่าแก่สืบทอดมา
และคุณเนาวรัตน์นั้นคือ "ขุนแผน" หรือ "พลายแก้ว"
ที่เกิดมาเป็นคนเขียนกลอนอยู่ในยุคนี้โดยแท้

เมื่อผมเป็นวัยรุ่น ผมได้ยินคนขับเสภาจาก "ขุนช้าง-ขุนแผน"
ตอนนางพิมลงเล่นน้ำกับพลายแก้วว่า....

"นางกรีดเล็บเก็บบัวทั้งดอกใบ
มาเจียนตัดกลัดให้เป็นเรือน้อย
ขุนแผนถอนสายบัวเอามาหัก
สวมคอน้องรักต่างสายสร้อย" ... ผมรู้สึกเหมือนว่าได้เข้าไปเดินอยู่ในโลกฝันของหนุ่มสาวคู่นี้ด้วย
เกิดอ่อนไหวในรักและเกิดจินตนาการ
ผมอยากเป็น "ขุนแผน" และมี "นางพิม" สักคนหนึ่ง-อยากอย่างนั้นจริง ๆ

มาได้อ่าน "คำหยาด" ของคุณเนาวรัตน์ นั้น ผมโตเป็นหนุ่มแล้ว...

"แม่ลิ้นคมใบข้าวดาวกลางค่ำ
ไม่เชื่อคำดอกแคเชิญแม่ฆ่า
ยิ้มที่อื่นไม่ชื่นใจจึงได้มา
มาหลับตาตายตรงกลางวงรำ"

คุณเนาวรัตน์วาดภาพไว้ใน "คำหยาด" ถึงวงรำค่ำหนึ่งที่บ้านนาพญา
ผมก็เคลิ้มเหมือนว่าได้อยู่ในวงรำบ้านป่าอันแสนสวยนี้ด้วย อยากออกไปรำเสียจริง ๆ

กวีนั้นต้องสร้างภาพ สร้างบรรยากาศ และโลกฝัน และทำให้คนอ่านเข้าไปสัมผัสด้วยทางอารมณ์หรือวิญญาณ
ทั้งนี้ไม่ว่าจะ "ถอยกลับ" "อยู่กับปัจจุบัน" หรือว่า "ไปสู่อนาคต"
คุณเนาวรัตน์ ใน "คำหยาด" เป็นทั้งสามอย่างนี้ แต่เขาเรียกอีกอย่างว่างานของเขานั้นคือ
อารมณ์-อุดม-คติ-บริสุทธิ์

ทว่าตามความหมายของผมก็คือ การรวมอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต เข้าไว้ด้วยกันใน "คำหยาด"

และคนที่ทำอย่างนี้ได้ จะต้องเป็นคนยุคใหม่ที่มีจิตวิญญาณสืบทอดมาจากคนยุคเก่า-ผมเชื่อว่า คุณเนาวรัตน์
พงษ์ไพบูลย์ เป็นเช่นนี้และมีอยู่พร้อมใน "คำหยาด"

ผมตื่นเต้นคุณเนาวรัตน์จากที่รู้จักใน "คำหยาด"
เหมือนกับที่เคยตื่นตาเมื่อได้ยินคนข้างบ้านขับขุนช้าง-ขุนแผน เพียงแต่ว่าคุณเนาวรัตน์
มิได้เล่าเรื่องยาว ๆ อันเป็นมหากาพย์เมื่อกาลก่อน แต่เขาเล่าเป็นเพลงรำ เป็นเรื่องสั้น
เป็นเรื่องร่วมสมัย ในลีลาดนตรีไทยที่ต่าง ๆ กันออกไป

มีทั้งเพลงซอ เพลงขลุ่ย แม้เสียงปรบมือจากเพลงแม่ศรี เพลงเรือ เสียงโทนจากวงรำและเสียงระนาด ที่ประหนึ่ง
"ไข่มุกหล่นบนจานหยก" ทั้งหมดล่องลอยอยู่เหนือทุ่งกว้างใบข้าวและแม่น้ำลำคลอง
อารมณ์ของเพลงก็หลากหลายต่างกันไป ทั้งหวานรัก อกร้าง ชวนเศร้า และชวนให้เราปลงอย่างบทกลอนสอนธรรมะ

"คำหยาด" ในความรู้สึกของผมนั้น เหมือนดนตรีไทยในศตวรรษที่แล้ว
แต่บรรเลงด้วยฝีมือของคนในยุคนี้

นอกจากบทกลอนที่ชื่อว่า "กลับบ้าน" อันมีลักษณะคล้ายเรื่องสั้นแล้ว ตัวอย่างจากกลอนชื่อ
"นกขมิ้น" อันอื้อฉาวนั้น ก็เป็นทั้งเรื่องสั้นและเพลงขลุ่ยอันวิเวก

"เจ้าดอกเอยดอกขจรอาวรณ์ถวิล
นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะนอนไหน
เขาวางขลุ่ยข่มน้ำตาว้าเหว่ใจ
ตอบไม่ได้ดอกหนาข้าคนจร"

"คำหยาด" คืองานรวมเล่มชิ้นแรกของคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ที่จุดประกายไปสู่ไฟแห่งความเป็นกวีรัตนโกสินทร์อันโชติช่วงต่อมา


อัศศิริ ธรรมโชติ./
โดย : chaba [ 2007-08-14 07:42:34 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 4

สวัสดีค่ะ มิตรกวี ที่รักทุกท่าน

ส่วนตัวชบามีความรัก ชื่นชมในบทกวี ของ อ. เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์มาก ที่แต่งบทกวีได้ในทุกวันนี้
นอกจากบทกลอนจากหลาย ๆ แหล่ง ผู้รู้หลาย ๆ ท่านได้ให้ความกรุณาชี้แนะแล้ว หนังสือกลอน ของ
อ.เนาวรัตน์หลาย ๆ เล่ม ก็เป็นเสมือนตัวแทนของอาจารย์ ที่มาคอยสั่งสอนอยู่ทุกยาม ที่ได้หยิบขึ้นมาอ่าน

หนังสือกลอน เล่มแรกที่ทำให้ชบา ได้รู้จักบทกลอนของอ.เนาวรัตน์ ฯ คือ หนังสืออ่านนอกเวลาชื่อ
"วารีดุริยางค์" เมื่อครั้งเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น ซึ่งชบา ได้นำมาเรียบเรียงเป็นกระทู้
ไว้ที่นี่ด้วยความตั้งใจอย่างยิ่ง

http://www.212cafe.com/boardvip/view.php?user=cm99&id=1012
วารีดุริยางค์ ..+*

หนังสือ "คำหยาด" นี้ เป็นหนังสือที่ชบาได้ซื้อตอนเริ่มแรกชีวิตในวัยทำงาน ปี พ.ศ.2534
และต่อมาก็หาซื้อ "ตากรุ้งเรืองโพยม" "ไม่รู้เลยว่ารัก"และ "บันทึก..
ขับไม้มโหรี"

การที่นำผลงาน อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ในเวปไซด์ ต่าง ๆ และบล๊อค(Blog) ส่วนตัว
ก็เนื่องด้วยชื่นชมในความงดงามแห่งภาษา เคารพอัจฉริยะภาพของ อ.เนาวรัตน์ฯ และหวังว่า
การที่พิมพ์เผยแพร่ตนเองจะได้อ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึมซับ สุนทรียารสแห่งอรรถกวี ไว้ในจิตวิญญาณของตนเอง

http://www.managerradio.com/radio/webboard/Default.asp?Page=7&Keyword=กวี%20ชบา&Mbrowse=1

หวังว่าทุกท่านที่ได้มาอ่าน จะได้รับความสุข และรื่นรมย์เช่นกันค่ะ...
โดย : chaba [ 2007-08-14 08:14:48 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 5


++++เดือนดับในดวงตา+++++


ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน


คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย


จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย
จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา


รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา
เขามีเจ้าของแล้วในแววตา


เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก
จนตาบอกบ่งเล่ห์เสน่หา
ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา
วอนตาอย่าเยือนผสานแววหวานเลย......


บทกวีของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
จากหนังสือ คำหยาด

http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=48933&Mbrowse=1
**ชมรมกวี ชบาพาฝัน** วันที่ : 15 ส.ค. 49 เวลา : 9:51:10 PM
โดย : chaba [ 2007-08-14 08:25:37 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 6

http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post_11.html
พักฟังเพลงเบา ๆ กันค่ะ...

ไว้ว่าง ๆ จะเอาบทอื่น ๆ มาขึ้นประกอบภาพให้ชมนะคะ..
โดย : chaba [ 2007-08-14 08:30:42 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 7

ขอบคุณภาพประกอบ ดอกบัว ...
อันงดงามจากเวปลมหลวง
http://www.lomluang.com/


โลกวายวุ่น เราอย่าหมุน วุ่นตามโลก
ละสุข-โศก เข้าใจ ในทั้งหลาย
เขาทุจริต ติดสินบน คนวุ่นวาย
เราละอาย ต่อบาป ละหยาบเวร

โลกนับวันยิ่งหมุนวน คนยิ่งป่วน
สำนึกด้วน ชวนหยาบตราบหลานเหลน
ก็ยิ่งชั่ว เลวต่ำช้า แม้พระเณร
ยังมิเว้น ทำบาป กันตราบตาย

สวัสดีค่ะ คุณสาระศิริ..
อย่างคุณว่าแหละ เดี๋ยวนี้ที่นี่โพสยาก อารมณ์กวีหดค่ะ คิคิ..
ชบาหนีไปอยู่กะคุณแวะมาเยี่ยมแล้วค่ะ หอบผ้าหอบผ่อนไป
เกือบหมดแล้วค่ะ

ใครที่มีจิตใจรักในการเป็นผู้ให้ความสุข แก่ผู้อื่น อยากตามไปอยู่ด้วย
ก็ยินดีนะคะ ไปเปิดกระทู้ในแบบของคุณเอง ที่นี่ค่ะ

http://www.212cafe.com/boardvip/list3.php?user=cm99

ไปอ่านกระทู้ใหม่ชบาวันนี้ "คำหยาด รัตนกวีของ อ.เนาวรัตน์
พงษ์ไพบูลย์" ซึ่งจะนำบทกลอนในชุด "คำหยาด" มาลงเรื่อย ๆ ค่ะ
มีเป็นร้อย ๆ บท นอกจากนี้ก็มี วารีดุริยางค์ บทกวีอันน่าหลงใหล
ด้วยค่ะ เชิญไปเยี่ยมบ้านชบานะคะ ยินดีต้อนรับทุกท่าน
ด้วยมิตรภาพค่ะ

http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=111219&Mbrowse=1
...... " จิตวิญญาณ นัยธรรม " ......
ผู้เขียน : สาระศิริ วันที่ : 14 ส.ค. 50 เวลา : 6:03:24 AM

http://www.managerradio.com/radio/webboard/default.asp
โดย : จากเวป ว.คลื่นยามฯ ..chaba.. [ 2007-08-14 13:44:25 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 8

ชบาแดงสีเหลือง
ความคิดเห็นที่ 1 Posted: 8/10/2007 9:23:44 AM

หยาดเอยหยาดคำร้อย.........ประกายกวี
หยาดแต้มแต่งมณี ..............ค่าร้อย
หยาดจิตเจิดใสสี.................รินหยด แววกานท์
หยาดเพื่อเจือหวังด้อย........เปลี่ยนได้ อลังการ

คำเอยคำเอ่ยเอื้อน..............จากใจ
คำหวานคือคำใด................ จักอ้าง
คำสัจจ์พาจิตใส................ ไกลขุ่น เพียงธาร
คำร้อยพันหมื่นร้าง........... ค่า "รัก" คำหลง ฯ||๙

โคลงสด แต่งที่นี่ค่ะ ผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=110570&Mbrowse=1
..... มุมกวี ..+*( นิทานที่ลานโพธิ์ )
โดย : โคลง หยาดคำ..chaba [ 2007-08-14 13:56:12 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 9


http://i80.photobucket.com/albums/j198/fluffyboy101/f3/115--.swf
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=fluffyboy101&month=20-05-2007&group=27&gblog=636
ฟังซิฟัง - ใหม่ เจริญปุระ

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=fluffyboy101&month=20-05-2007&group=27&gblog=637
เพลง :รักแล้วรักเลย - ใหม่ เจริญปุระ
โดย : chaba..ฟังเพลงใหม่..คิคิ [ 2007-08-14 14:51:54 ] 124.157.200.203 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 10


//-จำได้ว่า คำหยาดเล่มแรก ซื้อมาจาก ม.แถวท่าพระจันทร์
ในชีวิต คงซื้อไปแล้ว เกิน20เล่ม แจกจนเกลี้ยง อิๆ
ท่านchaba เอามาเล่าใหม่
ทำให้นึกถึง รสมือ พ่อครัวหัวป่าห์ ของท่านเนาวรัตน์ฯ
ขอบคุณหลายๆ
โดย : puling [ 2007-08-14 17:49:06 ] 222.123.24.192 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 11
//-ฉันติดคุก ครานี้ ชั่วชีวิต
เพราะทำผิด คิดรัก ตัวอักษร
ถูกคุขัง ตั้งแต่เช้า จนเข้านอน
ขอวิงวอน โปรดอย่า มาประกัน

คุกหนังสือ คือโซ่ทอง ที่คล้องล่าม
คุกหนังสือ คือความงาม แห่งความฝัน
คุกหนังสือ คือโว๋ทอง คล้องชีวัน
คุกหนังสือ คือสวรรค์ ฉันนรักเธอ
(คุกหนังสือ แคนสังคีต)
http://www.212cafe.com/boardvip/view.php?user=cm99&id=1050
โดย : รุไบยาท แคนสังคีต [ 2007-08-14 19:06:43 ] 222.123.24.192 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 12
//-ฉันติดคุก ครานี้ ชั่วชีวิต
เพราะทำผิด คิดรัก ตัวอักษร
ถูกคุกขัง ตั้งแต่เช้า จนเข้านอน
ขอวิงวอน โปรดอย่า มาประกัน

คุกหนังสือ คือโซ่ทอง ที่คล้องล่าม
คุกหนังสือ คือความงาม แห่งความฝัน
คุกหนังสือ คือโซ่ทอง คล้องชีวัน
คุกหนังสือ คือสวรรค์ ฉันนรักเธอ
(คุกหนังสือ แคนสังคีต)
-----------------------------
ภาพ เพลง กวี -2
http://www.212cafe.com/boardvip/view.php?user=cm99&id=1069
โดย : แก้ไข [ 2007-08-14 19:12:41 ] 222.123.24.192 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 13
...เข้ามาอ่าน คำหยาด ศาสตร์กวี
...ทุกวลี งดงาม นามภาษา
...บทประพันธ์ อันเลื่องชื่อ ลือนานมา
...มากคุณค่า น่าชื่นชม คมคำกลอน...

...สวัสดีครับพี่ชบาแดงสีเหลือง...ผมเข้ามาอ่านบทกวีของท่านบรมครูเนาวรัตน์
พงษ์ไพบูลย์เพื่อประดับความรู้และเพื่อศึกษาหาประสบการณ์จากบทกวีของท่านฯครับ...ท่านฯคือหนึ่งในนักกวีใน
ยุคปัจจุบันที่ผมเคารพนับถือเป็นอย่างสูงและใฝ่ฝันไว้เป็นแบบอย่างครับ...ขอบคุณพี่ชบาฯมากๆครับที่นำมาลง
ให้ได้อ่านกันครับ...
โดย : น้องใหม่ ตัวดำ [ 2007-08-14 21:48:57 ] 125.25.159.143 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 14

http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post_14.html


- + นิทานที่ลานโพธิ์ + -


กาลครั้งหนึ่ง เนิ่นนาน นานมาแล้ว
ยังมีแก้วดวงหนึ่ง ซึ่งแสนสวย
รัศมีสีเพลิงเริงสำรวย
ประดับด้วยดอกไม้แห่งวัยเยาว์

แก้วคิดถึงที่นี่ที่เคยนั่ง
กับความหลังรางเลือนและเพื่อนเก่า
โพธิ์แต่งใบอ่อนระบัดพัดแผ่วเบา
เหมือนบอกเล่าความรู้สึกอันลึกซึ้ง

ในความมืดมียิ้มอิ่มเอมหวัง
ปลอบใจฝังฝันใฝ่จะไปถึง
ทางสีทองทอดยาวดาวดึงส์
สักวันหนึ่งวันนั้น และวันนี้

วันที่แก้วแคล้วไกลไม่เหมือนเก่า
ประกายเศร้าเสื่อมค่าสิ้นราศี
เปื้อนน้ำตาปราชัยในชีวี
ตรงมุมที่มิมีคนจะสนใจ

ในอ้อมกอดกำแพงแห่งความหลัง
อยากมานั่งฟังนิทานลานโพธิ์ใหม่
กาลครั้งหนึ่งซึ่งเรายังเยาว์วัย
โพธิ์โบกใบ ส่ายสะบัดอย่างตัดรอน

นานมาแล้ว นานมากจากที่นี่
กาลบัดนี้มิเหมือนกันกับวันก่อน
กลับไปเถิดที่นี่ไม่มีพร
กลับไปนอนเลียแผลให้แก่ตัว...

---------------------------------------
จากหนังสือ "คำหยาด"
โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
---------------------------------------
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=110570&Mbrowse=1
..... มุมกวี ..+*( นิทานที่ลานโพธิ์ )
วันที่ : 10 ส.ค. 50 เวลา : 7:46:38 AM

ยินดีค่ะ น้องใหม่ ตัวดำ...
โดย : chaba [ 2007-08-15 01:04:40 ] 222.123.31.63 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 15

//-เสียง ลมไล้...............ยอดหญ้า
เสียง พารา.....................สับสน
เสียง ลมหายใจ..............ของตนเอง
เสียง พุทธธรรม.............ร่ายมนต์ หลังม่าน มายาการฯ
โดย : puling [ 2007-08-15 05:21:33 ] 222.123.24.192 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 16
15...

//-เสียง ลมไล้...............ยอดหญ้า
เสียง พารา.....................สับสน
เสียง ลมหายใจ..............ของตนเอง
เสียง พุทธธรรม.............ร่ายมนต์ หลังม่าน มายาการฯ

--------------------------

งามภาพงามความล้ำ... คำนัย
ชื่นตาชูจิตใจ.............สัตย์ชื่อ
บอกบ่งคงวิสัย...........ทัศน์ เที่ยง
คืนค่าแก่โลกฤา.......... ฝากฟ้า แด่ดิน...

ขอบคุณภาพ คำอันงดงามค่ะ ท่านปู่ฯ ..
โดย : chaba [ 2007-08-15 13:32:46 ] 124.157.162.139 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 17
ชบาเหลืองแดงสลับสี เขียนบทกวีให้ได้ชม
หมู่ภมรอยากดอมดม ได้ชื่นชมดอกชบาเจ้าสำนวน
โดย : wildorchid [ 2007-08-16 16:18:59 ] 172.31.72.76, 61.47.22.34, 61.47.22.9, 203.121.131 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 18

เป็นเพียงดอกไม้พื้น พื้น
ประดับชื่น ริมรั้วไม้ไผ่
ดาษดื่นกิ่งโยนโอนไกว
สวยวิไลเมื่อไม่เด็ดชม...

ปลูกไว้ในบ้านแสนรัก
กิ่งปักลงดินถิ่นสม
น้ำฝนหล่นพรำพร่างพรม
ก็อุดมดวงดาว พราวชบา...

ขอบคุณสายตาชื่นชม
ขอให้สุขสมถ้วนหน้า
อ่านกวีมีสุขทุกครา
ยิ้มร่า ตาหวาน ฝันดี ..ค่ะ ....
(ยังไม่ได้ลานอนนะคะ คิคิ..) 

ขอบคุณคุณ wildorchid ที่มาให้กำลังใจค่ะ.. 
โดย : chaba.. ขอบคุณกำลังใจค่ะ [ 2007-08-16 18:45:19 ] 124.157.166.226 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 19
ธรรมชาติงดงามเสมอนิๆ ไปไถนาต่อก่อนนะจ๊ะพี่จ๋าาา

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@
โดย : เจ้าเงาะ [ 2007-08-16 21:17:36 ] 124.120.186.213 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 20



-+ ฉิมพลี +-

http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post_16.html

จะกอดแก้วด้วยกลอนขจรกรุ่น
เป็นอกหนุนอุ่นเนื้อเมื่อนอนหนาว
แล้วร้อยดาวเรียงดวงเป็นรวงดาว
สว่างพราวกระพริบพริ้มชมฉิมพลี

ประจงจูบกลางใจไกลกระเจิด
ลอยเตลิดล่องหล้ามาเรื่อยรี่
อิสินธรผ่านสุทัศน์ข้ามนัทธี
พี่จะชี้พลางเชิญให้เพลินชม

สีทันดรจรดลลอยด้นดั้น
หลากสีสันชลาศัยพิไลสม
หมู่มังกรนาคเกี้ยวกันเกลียวกลม
ติมิงค์ล่มธารหลั่งถั่งทลาย

ครั้นข้ามพ้นสัตตภัณฑ์ทิวบรรพต
ประมาณหมดพระสุเมรุเขม้นหมาย
วิทยาธรเยือนเหมือนนิยาย
คนธรรพ์รายอสุรินทร์กินรา

เลียบวิมานโลมละไมในนิมิต
อันโสภิตวิจิตรพ้นบนเนินผา
แล้วดำดั้นอโนดาตดาษดา
บุษบาเบิกบานสะท้านใบ

พลันฉิมพลีวิมานไพรไม้งิ้วผัน
ทั่วทวีปหิมวันต์ก็หวั่นไหว
วิชชุแปลแปล เปรี้ยง เปรี้ยงเปรี้ยงไป
จนอ่อนใจกระเจิงจัดอัศจรรย์
------------------------------------
จากหนังสือ "คำหยาด"
โดย... อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
-------------------------------------
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=110269&Mbrowse=1
.... มุมกวี ..+*( ฉิมพลี-คำหยาด )วันที่ : 7 ส.ค. 50 เวลา : 10:20:57 AM
โดย : chaba [ 2007-08-16 22:01:43 ] 124.157.166.226 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 21



พลันฉิมพลีวิมานไพรไม้งิ้วผัน
ทั่วทวีปหิมวันต์ก็หวั่นไหว
วิชชุแปลบแปลบ เปรี้ยง เปรี้ยงเปรี้ยงไป
จนอ่อนใจกระเจิงจัดอัศจรรย์

ขอแก้ไขบรรทัดที่ 3 บทสุดท้าย ดังนี้ค่ะ
ง่วงมากค่ะ พยายาม เอากลอนขึ้นให้สำเร็จ
ก็ยังพลาดจนได้
ฝันดีทุกท่านค่ะ............... 
โดย : chaba [ 2007-08-16 22:05:29 ] 124.157.166.226 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 22

 ง่วงมาก คิคิ

ขอบใจน้องเจ้าเงาะ...19 นิ
มายิ้มให้ก่อนไปไถนา

นี่เป็นรูปน้องเจ้าเงาะ ตอนเป็นเบบี้
นั่งอยู่เดียวดายริมทะเล แน่เลย คิคิ
เหงามากไหม ตอนนั้นหน่ะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
โดย : รูปน้องเจ้าเงาะ ตอนเล็ก ๆ [ 2007-08-16 22:12:06 ] 124.157.166.226 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 23
55555 ช่าย ตอนเด็กๆ เจ้าเงาะดำผุดดำว่ายอยู่หาดปากเมง เล่นไล่จับปูเสฉวน ดำน้ำลอดท้องเรือประมง ...
จำได้ว่าน้ำทะเลเค็มปี๋ (ดื่มไปหลายอึก @^___^@) ก่อกองทรายประดับเจดีย์หอย
เดินตามต้นผักบุ้งทะเลที่เลื้อยทอดยอดไกลไปโน้น เล่นต่อใบสนทะเลซึ่งใบจะเป็นข้อๆ
ระหว่างรออาพากลับบ้านในเมือง ...

... คุณปู่เจ้าเงาะเป็นผู้บุกเบิกสร้างถนน (ซึ่งไม่ค่อยมีใครทราบ)
ไปหาดปากเมงในสมัยนานมากก่อนจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงในสมัยหลัง
เพราะคุณปู่ไปซื้อที่ดินผืนงามมุมถนนริมหาดให้ลูกชาย (อาเจ้าเงาะ) ...

... ขอบคุณพี่ชบามาก ที่พาความทรงจำแสนงามในวัยเยาว์กลับมาเยือนเราอีกครั้ง ...
นานแล้วที่เราลืมความสนุกริมทะเลช่วงนั้นไป ... ขอบคุณจริงๆ ...

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@ { ฝันดีจ้าคุณพี่ }
โดย : เจ้าเงาะ [ 2007-08-16 22:59:35 ] 124.120.186.213 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 24

-+ ศิลปกรรม +-
http://chabahome.blogspot.com/


เรารักโลกรักเสรีรักชีวิต
รักความคิดอิสระที่จะฝัน
ธรรมชาติวาดฉากหลายหลากกัน
เขารักมั่นจึงหมั่นเพียน เฝ้าเขียนกลอน


รัก ขุนช้างขุนแผน แสนเสน่ห์
รัก กาพย์เห่เรือหงส์ ทรงนุสรณ์
รัก นิราศนรินทร์ ยินขจร
รักสุนทรวาทีที่เป็นไทย


วรรณคดีบริสุทธิ์อันผุดผาด
บรรยากาศกวีวรรณอันสดใส
กลิ่นกระแจะจันทน์จุนละมุนละไม
เขาสอดใส่สรรผสมอารมณ์ลง


แต่ละคำเลือกเขียนวนเวียนคิด
สัมผัสชิดทุกช่องต้องประสงค์
เน้นเนื้อหาสาระปรุงประจง
ทั้งคืนคงนั่งคิดไม่นิทรา


กลอนประตูหน้าต่างวางตลาด
ดูดื่นดาษดกไปไร้คุณค่า
เขายิ้มกับกลอนที่เพียรเขียนขึ้นมา
ด้วยชีวาและวิญญาณผสานกรอง


จนเขานำกลอนนั้นมาสรรส่ง
แก่ผู้ทรงสิทธิ์ด้านงานสมอง
ท่านบรรณาธิการผ่านผ่านมอง
แล้วส่ายหน้าว่า กลองคุงอ่องไป

........................................
จากหนังสือ "คำหยาด"
โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
........................................
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=104580&Mbrowse=1
..... มุมกวี ..+*วันที่ : 15 ก.ค. 50 เวลา : 6:35:05 AM

http://www.esnips.com/doc/3e299c26-2dcf-4d1b-ad93-bea87a8f85f5
/คืนข้ามปี--ดา-เอ็นโดรฟิน

http://www.esnips.com/doc/c9609dfb-177e-49f1-9e74-bb2a388e2371
/ดอกราตรี
-------------------------------------------------------------
โดย : chaba [ 2007-08-17 09:03:57 ] 222.123.80.28 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 25



คห.24............
- + ศิลปกรรม + -
http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post_2732.html


23....... น้องเจ้าเงาะ เคยเป็นเด็กที่ซนมากจริง ๆ
ชอบรูป...22...มากค่ะ เด็กผิวสีเข้ม ๆ หัวหยิก ๆ ฟู ๆ น่ารักเนอะ

http://i80.photobucket.com/albums/j198/fluffyboy101/f3/124--.swf
เพลง : เอกลักษณ์ไทย - ใหม่ เจริญปุระ

ขอบคุณบล๊อคนู๋บัวค่ะ...
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=fluffyboy101&month=19-10-2006&group=40&blog=102
โดย : chaba [ 2007-08-18 22:08:27 ] 222.123.86.24 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 26


..... กรองกานท์.............
http://chabahome.blogspot.com/2007/08/blog-post_18.html


๑. เบิกขวัญบายศรี ขวัญที่ตกหาย
อยู่ยางยูงราย พลัดพรายขวัญเจ้า
เชิญมาสู่เมือง ย่างเยื้องขวัญเข้า
อยู่เหย้าเนานอน ฟังกลอนกล่อมเอย.....


๒. วังเวงกลอนกล่อมมาเพลาดึก
เสนาะนึกลำนำร่ำเฉลย
เพลงเสภามาเตือนไม่เลือนเลย
ลมรำเพยพัดเคล้าแต่เบาบาง....


๓. ว่า โอ้พิมพ์นิ่มนวลของเณรแก้ว
เจ้าไปแล้วจะรำลึกถึงพี่บ้าง
ฤางามปลื้มแม่จะลืมน้ำใจจาง
แต่ครุ่นครางครวญคิดจนค่อนคืน....


๔. เสภาแผ่วแว่วผ่านผสานศัพท์
เอื้อนขยับย้ายทอดออดสะอื้น
เสียงโทนทับกรับผสมมากลมกลืน
อารมณ์รื่นเรื่อยฟังวังเวงใจ.....


๕. กระทั่ง แทบต้นกระทุ่มพุ่มชัฎ
หลีกลัดเริงรามหนามไหน่
ค่อยย่องตามช่องพนมไม้
เข้าใกล้เห็นพิมผู้ดวงตา.......


๖. นั่งร้อยบุปผชาติสะอาดโฉม
งามประโลมน่ารักเป็นหนักหนา
จะดูไหนเปล่งปลั่งทั้งกายา
ดังนางฟ้าลอยฟ้อนชะอ้อนนาม

๗. จะใคร่ทักด้วยรักกำเริบทรวง
ยังหนักหน่วงไม่เคยก็คิดขาม
ปากสั่นหวั่นจิตแต่คิดความ
ขยับปากแล้วก็คร้ามประหม่าใจ...ฯ

๘. โอ้หวานนักน้ำคำที่ร่ำเรื่อง
ไม่เปล่าเปลืองแรงจิตที่คิดไข
เพลินคะนึงถึงพิมพิลาไล
มนต์รักในไร่ฝ้ายมิคลายคลา.....


๙. อดข้าวดอกนะเจ้าชีวาวาย
ไม่ตายดอกเพราะอดเสน่หา
นางก้มอยู่กับตักซบพักตรา
เฝ้าวอนว่าไหว้พลางพ่อวางพิม...ฯ


๑๐. ถวิลหวามความรักแรกมักร้อน
จะผันผ่อนพิษไข้ไม่พออิ่ม
กระนี้หนอหนุ่มสาวคราวแรกลิ้ม
ก็เปี่ยมปิ้มสำลักกระอักใจ.....


๑๑. เงยหน้าขึ้นเถิดเจ้าพิมเพื่อน
แก้มเปื้อนมาจะเช็ดน้ำตาให้ ฯ
ฟังสำนวนกระบวนถ้อยที่ร้อยไว้
แทบจะไขว่คว้าภาพกำซาบทรวง......


๑๒. ครั้นครองคู่ชูชิดเหมือนมิตรใหม่
จะจากพิมเพียงใจให้เป็นห่วง
ไม่ล่วงวันทันเดือนร้างเรือนรวง
เกินตักตวงน้ำตามาบรรยาย.......


๑๓. รุ่งเช้าหนาวเสียงชะนีร้อง
จะหวาดว่าเสียงน้องอยู่จนสาย...ฯ
โอ้พิมเพื่อนเหมือนจะสิ้นชีวินวาย
เมื่อหนาวกายใครจะกอด ให้พิมนอน....


๑๔. ลมตระหลบกลบเสียงสำเนียงกล่อม
เสนาะน้อมนึกเสน่ห์เสภาหลอน
หลับไม่ลงงงงวยด้วยมนต์กลอน
มาเสียดซอนซึมกมลจนตื่นตา........




๑๕. ประกายกลอนกลเก็จเพชรน้ำเอก
ที่สรรเศกสรวมร้อยสร้อยภาษา
ขอกอบเก็บกานท์กรองของเก่ามา
ประดับประดาเวี่ยไว้ในวงวรรณ....




๑๖. ลำดวนเอ๋ยจะด่วนไปก่อนแล้ว ฯ
ขอฝากแก้วกรองกานท์บรรสานสรร
ให้หอมหวนอวลกลิ่นกระแจะจันทน์
เป็นกำนัลน้ำใจด้วยไมตรี.....


...........................................................................
กลอน จากหนังสือ คำหยาด
ผู้ประพันธ์ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
..................................................................
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=49010&Mbrowse=1
** ชมรมกวี ชบาพาฝัน **วันที่ : 17 ส.ค. 49 เวลา : 12:30:21 AM

http://i80.photobucket.com/albums/j198/fluffyboy101/f3/38--.swf
เพลง :แก้วรอพี่ - ใหม่ เจริญปุระ
โดย : chaba [ 2007-08-18 23:47:24 ] 222.123.86.24 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 27


............ ไก่ ...............................

ไก่ข้างบ้านขันปลุกทุกก่อนเช้า
เคยนอนเฝ้าฟังซ้ำจนจำได้
มันบอก ต้นสาเกโค่น ตะโกนไกล
รับกันไปต่อต่อ โก่งคอร้อง

ต้นสาเกบ้านใครที่ไหนโค่น
เฝ้าตะโกนโพนทนาหาเจ้าของ
หรือฝันเกาะกิ่งหักเสียหลักรอง
ตกใจต้องตื่นตะโกน ต้นสาเก

เพลินฟังเสียงฟังซ้ำจนจำได้
ช่างกระไรไก่เอ๋ยไม่เคยเห
เผ้าขานยามตามควรไม่รวนเร
เหมือนบอกเวลาวันเปลี่ยนผันไป

นอนคอยเสียง สาเกโค่น จนรุ่งเช้า
หูยังเฝ้าเฟือนหวังฟังเสียงไก่
แต่ไยหนอเงียบสนิทจนผิดใจ
เงียบอย่างไม่เคยมีเช่นนี้เลย

แล้วเสียงเขียงจากครัวก็รัวถี่
ทำหน้าที่สุดท้ายหรือไก่เอ๋ย
เลือดติดมีดกรีดกระเซ็นเหมือนเช่นเคย
หลั่งสังเวยเหล้าหวานวันมงคล.......

-------------------------------------------+
จากหนังสือ รวมบทกวี "คำหยาด"
ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
-------------------------------------------+
กระทู้ที่เคยโพส...
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=49108&Mbrowse=1
.. ชมรมกวี ชบาพาฝัน..+*....18 ส.ค.2549
โดย : chaba [ 2007-08-21 20:17:51 ] 58.147.92.3 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 28



......... แทบตักเทวิน......................


เรากำลังจะหลับกับความหลัง
เงี่ยหูฟังวังเวงเพลงสายฝน
ฟ้าย่ำฆ้องกลองร่ำรัวคำรณ
สาวอัปสรโสภณพรมดนตรี.........

ประนมแนบแอบอุ่นหนุนเมฆนุ่ม
ฝันถึงกลุ่มเกลียววาววงดาวคลี่
ดอกไม้แห่งหุบผาวนาลี
รอเทวีแห่งทิวาจะมาเยือน..........

ดั่งนานนับกัปกัลป์ได้ฝันถึง
คืนวันซึ่งซึ้งละมุนอบอุ่นเหมือน
ความสุขอันผ่านมาแล้วพร่าเลือน
สัมผัสเตือนตาหลับกับภวังค์........

ลมระเรื่อยเฉื่อยเฉี่ยวเคียวใบข้าว
กังหันน้าวระหัดน้ำทำนบขัง
ระลอกนองกรองใสร่มใบบัง
แพงพวยหยั่งยอดพันสันตะวา......

เราย่ำน้ำนองไหลไปตามน้ำ
เย็นเย็นฉ่ำชื่นเนื้อเย็นเสื้อผ้า
กลีบผีเสื้อโสนรายที่ปลายนา
ปลิวว่ายฟ้าลอยฟ่องเหมือนทองคำ..

ลมฝนโชยชื่นกลิ่นไอดินหอม
สะแกค้อมกิ่งก้มร่มฝนฉ่ำ
เราเป่าใบไม้ขับรับลำนำ
ดอกระบำน้ำฝนบนลานดิน..........

วันเช่นนั้นนานไกลในความคิด
ซึ้งสนิทนุ่มนวลชวนถวิล
เอื้อมเด็ดช่อปาริฉัตรทัดเทวิน
น้ำตารินรินซับกับตักเธอ..........

---------------------------------------------+
จากหนังสือ รวมบทกวี "คำหยาด"
ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
---------------------------------------------+

ไปอ่านกลอนสด ๆ ที่ชบาและเพื่อน ๆ แต่งตอบกัน
หน้าจอเมื่อ 19 -20 ส.ค.2549 ที่กระทู้
** ชมรมกวี ชบาพาฝัน **
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=49147&Mbrowse=1
โดย : chaba [ 2007-08-21 21:07:32 ] 58.147.92.3 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 29



วังวารินทร์
.........................................................................

ถวิลถึงเรือนไทยริมไร่กว้าง
ชดช้อยวางระหว่างไม้ใกล้เชิงเขา
ร่มมะค่าคู่แผ่ช่วยแรเงา
ช่อกระเช้าสีดาระย้าบาน

ลาดเนินรอบบริเวณเป็นทางน้ำ
ใสเย็นฉ่ำชื่นใจรี่ไหลผ่าน
เซาะเซิงกรวดอ้อมเกาะเลาะแก่งธาร
แล้วตกซ่านกระเซ็นชั้นเป็นควันฟอง

เรืองเงาน้ำพริ้มพรายบนใบแก้ว
กระเพื่อมแพรวเพียงระบำร่ำฉลอง
โค้งตะวันสะพานรุ้งรุ่งละออง
ผีเสื้อทองแมลงทับบินวับไว

ลมประเลงริ้วร่ายจากชายป่า
ไกวชิงช้าเถาวัลย์กระชั้นไหว
เพลงไผ่ซออ้อออดพลอดพิไร
ฝนดอกไม้พรูพร่างลงกลางดิน

เห่เอยเห่ช้าแก้วตาพี่
อยู่ที่นี่อย่าไปไหนให้ไกลถิ่น
จะถนอมนางพญาวังวารินทร์
ให้เป็นปิ่นปฐพีเป็นศรีเรือน

สุคนธรสแห่งป่ามาร่วยร่ำ
ขลุ่ยอ้อคร่ำครวญไกลในดงเถื่อน
ใบไม้พลิ้วพึมพำพ้อคำเตือน
สายน้ำเลื่อนไหลไปไม่ใยดี

แดดผีตากผ้าอ้อมย้อมสีเหลือง
อร่ามเรืองเรื่อรางจะจางสี
หลับตาฝันฟังกระซิบทิพย์วารี
บทกวีแว่วไหวในสายลม...........

..................................................................
จากหนังสือรวมบทกวี "คำหยาด"
ผู้ประพันธ์ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
-------------------------------------------------
เคยขึ้นกระทู้ไว้ที่นี่ค่ะ....

http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=49206&Mbrowse=1
** ชมรมกวี ชบาพาฝัน ** 20 ส.ค.2549
โดย : chaba [ 2007-08-21 21:20:44 ] 58.147.92.3 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 30
...สวัสดีครับพี่ชบาแดงสีเหลือง...

...เข้ามาอ่านบทกวีกลอนของท่านบรมครูเนาวรัตน์ฯ
อ่านไปแล้วเกิดความซาบซึ้งใจเหลือเกินครับ...ท่านช่างอัจฉริยะในบทกวีกลอนจริงๆ
อ่านแล้วทำให้ได้ความรู้เกี่ยวกับบทกวีกลอนมากมายเลยครับ...

...ซาบซึ้งใจ ในบทกลอน อักษรศิลป์
...ดั่งได้กิน อาหารดี ที่แสนหอม
...นักประพันธ์ ที่ยิ่งใหญ่ แท้ไม่ปลอม
...ท่านคือจอม ราชันย์ สร้างสรรค์กลอน...

...ด้วยจิตน้อมคารวะบรมครู อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์...
โดย : น้องใหม่ ตัวดำ [ 2007-08-22 01:27:18 ] 125.24.105.83 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 31


สวัสดีค่ะ น้องใหม่ ตัวดำและทุกท่าน

ขอบคุณบทกวีแด่ อ.เนาวรัตน์ จากน้องใหม่ฯ ด้วยค่ะ

...แต่งกวีจากใจย่อมไพเราะ
พริ้งเสนาะดั่งดนตรีที่แสนหวาน
หอมหวนดั่งดอกไม้แรกแตกกลีบบาน
งามตระการดั่งมวลไม้ ได้พิรุณ...

http://www.ijigg.com/songs/V2DCDBCPAD
เพลง โลกยังสวย - เฉลียง
โดย : chaba [ 2007-08-23 13:09:31 ] 124.157.200.82 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 32


....ฝนชะลาน..............................


ลมทุ่งโกรกโบกไกวใบตาลซู่
เมื่อเช้าตรู่ตะวันแดงบังแผงฉาง
ฝนเมื่อคืนขึ้นลานผ่านเป็นทาง
ละอองค้างฟางข้าวอยู่พราวพราย

เจ้าโต้งตื่นลื่นถลาราปีกลู่
มาหยุดอยู่ขยับขันข้างคันฉาย
รับกระชั้นขันตอบอยู่รอบราย
เป็นเสียงคล้ายขานปลุกทุกครัวเรือน

เกล็ดน้ำฝนหล่นไล้ใบมะม่วง
ลมเช้าร่วงกิ่งระเกะกะเกลื่อน
พ่อเฒ่าปลุกลูกสาวเสียงกร้าวเตือน
เจ้ายิ้มเยือนกระวีกระวาดออกกวาดลาน

ขวัญเจ้าเอยอย่าเลยขวัญโอ้ขวัญข้าว
ที่อยู่ราวป่ารังฝั่งละหาน
เชิญมาอยู่อู่เหย้าพักเนานาน
เคียงขวัญน้องนงคราญบ้านนาเอย

ตะวันสาดซับฟ้าบ้านนาแล้ว
หูยังแว่วเสียงเว้าเขาวอนเผย
เจ้าขวัญเรือนลอบยิ้มพริ้มชื่นเชย
คิดคนเคยเคียงลานคืนพานฟาง

ธงขวัญข้าวสะบัดชายปลายเสาเกียด
ตะวันเลียดลอยไกลฟ้าใกล้สาง
ชื่นใจคอยเขาเคียงเสียงหวิวคราง
คอยขลุ่ยคว้างกล่อมขวัญ-วันวิวาห์......

..................................................................
จากหนังสือรวมบทกวี "คำหยาด"
ผู้ประพันธ์ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

----------------------------------------------------------------
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=49281&Mbrowse=1
**ชมรมกวี ชบาพาฝัน **
วันที่ : 21 ส.ค. 49 เวลา : 6:08:04 PM

http://www.ijigg.com/songs/V2DC4C0P0
พรุ่งนี้ - เกียรติศักดิ์

http://www.ijigg.com/songs/V2AB070PB0
ความทรงจำสีจาง - ปาล์มมี่
โดย : chaba [ 2007-08-23 13:20:47 ] 124.157.200.82 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 33
ลองกองมาแล้วละพี่ 14 กิโล 630 บาท คนมาส่งน่ารักดี ดูห้าวโหดดี ลืมขอเบอร์ไว้ดูต่างหน้าอะ

ไม่ค่อยเป็นช่อ ร่วงเยอะ เพราะฝนตกน่ะ เราแจกไปแล้ว 5 กิโล
ว่าจะตั้งโครงการแจกลองกองแลกเบอร์โทรดีม๊ะ

๓๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@
โดย : เจ้าเงาะ [ 2007-08-23 17:04:44 ] 124.120.188.233 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 34

ดีจ่ะ เงาะ ถ้าหนุ่ม ๆ มารับ ก็แจกจุ๊บ ๆ ด้วยก็ได้นิ คิคิ...
พี่ว่าเงาะน่าจะเอาข้อความใน เมล์เงาะไปโพสกระทู้น่าจะดีมั้ย
ขอความเห็นหน่อย พี่ว่าดีนะ เงาะโพสนะ จะไปเชียร์

http://www.212cafe.com/boardvip/list3.php?user=cm99
อันนี้ลิงค์หน้าบอร์ดนี้ สำหรับผู้มาเยือนหน้าใหม่นะคะ
ยินดีต้อนรับเพื่อน ๆ ทุกท่านค่ะ...
โดย : chaba [ 2007-08-23 21:51:18 ] 222.123.29.69 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 35
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dada&month=07-2006&group=11&date=01&blog=1
โดย : เพลงใบไม้ร่วง [ 2007-08-24 04:39:33 ] 124.157.200.148 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 36



... บทเพลงใบไผ่.....................................

ยิ้มพยักทักทายกับสายหมอก
ริ้วระลอกลมรับหลับตาฝัน
กระซิกแซ่สกุณีจู๋จี๋กัน
สูดสุคันธรสฉ่ำซับน้ำค้าง

ชายฟ้าเลื่อนเตือนตะวันให้ฝันล่อง
เพื่อเราท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง
ฟังบทเพลงใบไผ่ไหวเบาบาง
พริ้วพลิกคว้างคว้างหล่นบนแผ่นดิน

จะโบกหัตถ์สวัสดีกับชีวิต
สัมผัสเหมือนเพื่อนสนิทนิจสิน
แตะต้องโลกโชคชะตาอย่างชาชิน
ประเลงพิณผิวปากฝากสายลม

รัตติกาลหว่านดาวพราวแผ่นฟ้า
ฝันถึงตาหรี่เตือนเพื่อนผ้าห่ม
คิดร่มไม้ชายคามาชื่นชม
ความขื่นขมแค่นระงับเมื่อหลับตา

ฝันถึงเสียงฝนซู่ลู่ใบข้าว
วันจะยาวนานฉะนี้กี่วัสสา
เรื่อยสัญจรร่อนเร่กับเวลา
พสุธาที่รักเพื่อนพักใจ

วันและวันผันไปในที่สุด
เราจะหยุดพักผ่อนนอนหลับไหล
ไผ่คงพลิ้วเพลงพ้อต่อต่อไป
เมื่อวันใหม่ไม่เยือนเหมือนอย่างวาน....

..................................................................
จากหนังสือรวมบทกวี "คำหยาด"
ผู้ประพันธ์ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
----------------------------------------------------

เคยโพสไว้ที่กระทู้นี้เมื่อปีที่แล้ว....
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=49482&Mbrowse=1
**ชมรมกวี ชบาพาฝัน** วันที่ : 22 ส.ค. 49 เวลา : 9:58:24 PM

มีความสุขทุกครั้งที่ได้ย้อนไปอ่านบทกวีเก่า ๆ ที่ชบาและ
เพื่อน ๆ ได้แต่งตอบกันไปมา บทกวี .. เป็นเหมือนบทเพลง
ปลอบประโลมใจ ยามที่พันธมิตรได้ร่วมกันต่อสู้ในวันนั้น...
----------------------------------------------------------
http://www.esnips.com/doc/8962d5e2-2cfc-496b-ae25-e4334029ef00
/Meditation---REIKI----Steven-Halpern-
--Chakra-Balancing

ขอบคุณบทเพลงไพเราะ... เอามาจากกระทู้
http://www.212cafe.com/boardvip/view.php?user=cm99&id=1148
new world โดย : puling เมื่อ : 2007-08-24
โดย : chaba [ 2007-08-24 07:39:30 ] 124.157.200.156 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 37
จึงหัดเรียงเคียงคำทำคลอจ้อ
ทนถักทอต่อความตามหนังสือ
หมั่นขีดเขียนคำคล้องลองฝึกปรือ
ทุกถ้อยคือคุณค่าภาษาไทย

ร่วมสืบสานสร้างสรรค์วรรณศิลป์
คงคู่ดินแดนสยามงามไสว
มาร่วมร้อยถ้อยถักสลักไว้
ยั่งยืนยงยิ่งใหญ่ไปกัปกัลป์

หวัดดีคุณชบา..ทักทายจากปลายฟ้า
มีความสุขทุกคน
โดย : คอนพูทน [ 2007-08-24 10:06:33 ] 203.113.77.68 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 38


คอนพูทน
ขอบคุณที่มาเยี่ยม ฝากรอยกวีไว้
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dada&month=07-2006&group=11&date=01&blog=1
โดย : puling [ 2007-08-24 10:37:48 ] 124.157.200.148 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 39



.... นกเขาไพร ขันคู อยู่อีกฟ้า
แว่วดังมา ข้ามธารท่า ชบาฝัน
มอบหวังดี ไมตรี มาแบ่งปัน
ร่วมรังสรร ปันน้องพี่ กวีกานท์

....จากชายแดนภาคใต้ มอบให้เหนือ
ปันจุนเจือ ความรู้ สู่สืบสาน
มอบน้ำใจ แต่มิตร จิตเบิกบาน
อุดมการณ์ สร้างรื่นรมย์ ชื่นชมไทย...

ขอบคุณ คุณคอนพูทน ที่ให้คำแนะนำ ในหลักการแต่งกลอน และโคลงนะคะ ดีใจที่ได้โทร.คุยกันค่ะ
ซาบซึ้งใจในความเมตตา
ของคุณมากค่ะ ไว้ว่าง ๆ จะนำสิ่งที่คุณแนะไปเปิดกระทู้ใหม่
เป็นกระทู้แนะนำหลักการแต่งกลอนกวีค่ะ ...

ขอบคุณที่มาร่วมช่วยกันสร้างสรร สิ่งที่ดีเพื่อสังคมค่ะ....

ขอบคุณภาพสวยงามจากน้องบ่าวใหม่ ณ แจแปน ที่ฝากผ่าน
มาทางท่านปู่ลิงมาอย่างสม่ำเสมอ ขอบคุณทุกท่านที่มีร่วมสร้างสรร
และแวะมาอ่านเวปบอร์ดของเราค่ะ
http://www.212cafe.com/boardvip/list3.php?user=cm99
โดย : ขอบคุณคุณคอนพูทน [ 2007-08-24 21:47:30 ] 124.157.201.58 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 40



ลำนำแห่งเจ้าพระยา


พิณสายรุ้งร่ายประเลงเพลงความหลัง
แม่ปิงวังยมน่านผสานสาย
พรมวารีดุริยางค์หลั่งระบาย
เล่านิยายยืดยาวเจ้าพระยา

สร้างสายทิพย์ชโลมไทยให้ชื่นฉ่ำ
สร้างสายธรรมค้ำจุนบุญรักษา
สร้างสายธารอุดมทัศน์เอื้อศรัทธา
สร้างชีวาวิญญาณธารอารมณ์

มิ่งมหาวารีแห่งชีวิต
เนรมิตหวานชื่น และขื่นขม
กระแสธารมารดาค่าน้ำนม
กระแสตรมน้ำตาค่าความรัก

กำจรเอื้องเมืองแม่แควสี่สาย
มากำจายเจ้าพระยามหาศักดิ์
ร่ายลำนำน้ำใจไม่ผ่อนพัก
อาณาจักรธารพระจันทร์นิรันดร

ขวัญเจ้าเอยเจ้าพระยาขวัญหล้าแหล่ง
ชื่นบานแข่งขวัญฟ้าอ่าอัปสร
เชิญขวัญชมชื่นใจในสาคร
ฟังเพลงกลอนกล่อมขวัญบรรเลงลอย

ลมเมืองร้อนโรยมาจากนาข้าว
ฉ่ำเนื้อสาวสไบกรองทองสายสร้อย
เสียงขลุ่ยตามลำน้ำค่ำคืนคอย
ให้เคลิ้มคล้อยปล่อยใจไปถึงดาว

เพชรน้ำฝนหล่นแล้วแก้วปรากฏ
หวานยิ่งรสผึ้งรวงแห่งทรวงสาว
ระเอิบเอมอิ่มหวังยั่งยืนยาว
เริ่มเรื่องราวรังรองของชีวี

เพลงเรือรักเรือเร่จะเห่หาว
โอ้ลมหนาวเจ้าพระยาฟ้าเปลี่ยนสี
ดาวเดือนต่างดวงตาในราตรี
ลอยนทีประทีปทิพย์กระพริบพริ้ม

ลำนำแห่งเจ้าพระยานี้อาถรรพณ์
กล่อมชีวันหวั่นไหวให้เอิบอิ่ม
ระลอกน้อยลอยพยักเหมือนลักยิ้ม
ประทับพิมพ์พักตร์แทนแผ่นดินไทย

เจ้าพระยาคือนิยามแห่งความรัก
อาณาจักรศักดิ์ศรีที่ฝันใฝ่
สัญลักษณ์ลำนำแม่น้ำใจ
รวมอยู่ในทุกที่ที่มีเธอ......

..................................................................
จากหนังสือรวมบทกวี "คำหยาด"
ผู้ประพันธ์ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
-----------------------------------------------------
เคยโพสไว้ที่นี่ค่ะ...
http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=49610&Mbrowse=1
** ชมรมกวี ชบาพาฝัน ** วันที่ : 24 ส.ค. 49 เวลา : 12:09:05 AM

ครบรอบ 1 ปีกระทู้นี้วันนี้พอดีเลยค่ะ บังเอิญจัง
ในนี้มีกลอนที่ นูโน่ พาชบาเที่ยวภาคใต้ ข้ามไปฝั่งมาเลย์
ด้วย อย่าลืมคลิ๊กไปชมนะคะ อ่านเพลินเลยหล่ะ
โดย : chaba [ 2007-08-24 22:14:23 ] 124.157.201.58 DELETE    แจ้งลบ

ความคิดเห็นที่ : 41
โอยย อกหักรายวัน หงิงๆๆ
โดย : เจ้าเงาะ [ 2007-08-24 22:23:28 ] 124.120.188.96 DELETE    แจ้งลบ

8 ความคิดเห็น:

puling222 กล่าวว่า...

//-ขอบคุณ ท่านชบา และอยากจะร้องไห้ ภาพ บทกวี ที่พวกเราช่วยกันก่อเป็นเจดีย์ทราย คลื่นมาที่เดียว เรียบร้อย เฮ้ออย่างน้อยเราก็มีสติมั่นว่า"อนิจจังมีจริง"อิๆ สาธุครับ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อยากเขียนกลอนอ่อนด้อยน้อยน้ำคำ
ที่จะรำร้อยเรียงเสียงภาษา
ไม่โดดเด่นเหมือนใจคิดอนิจจา
ใช่เวลาทั้งคืนไม่ชื่นใจ
อ่านคำหวานกานท์แก้วแล้วซาบซึ้ง
ขอเป็นหนึ่งศิษย์ครูผู้ยิ่งใหญ่
สองมือน้อยค่อยกราบทาบกลางใจ
พวงมาลัยดอกไม้มอบให้ครู

ฟ้าร้อง

Unknown กล่าวว่า...

กลอนคารมคมคำขั้นนำนัก แจ้งประจักษ์ฝากใจจิตจดจ่อ
ถ้อยสำนวนชวนฉันนึกฝึกไม่พอ ตัวฉันก็ไม่ฉกาจเกิดแต่กรรม

Unknown กล่าวว่า...

ฝึกแต่งกลอนคนมือเก่าไม่เก่งกาจ เมินประมาทมากมายไม่หมกมุ่น
เลยลืมหลักลืมรักขึ้นรถ ลุน กว่าจะหมุนหมายคำคงครำ่าครวญ

ชบาแดงสีเหลือง กล่าวว่า...

ขอบคุณท่านปู่ลิง ยังแวะมาเยือน

อนิจจัง ไม่เที่ยงแท้ วันเวลาผ่านไป
เรามักทำสิ่งมีค่าสูญหายไปบนถนนแห่งการเดินทาง

เราไม่อาจเก็บทุกสิ่งทุกอย่างให้คงมั่นไว้ได้ครบ
แต่เราได้เก็บจารึกสิ่งดีงามไว้ในใจได้เสมอค่ะ..

ชบาแดงสีเหลือง กล่าวว่า...

เสียงฟ้าร้อง ก้องฟ้า เพิ่งมาถึง
ได้อ่านซึ่ง ความคิด จิตประสงค์
อ่านกลอนครู ฝึกเขียนไว้ มินานคง
สมจำนงค์ แต่งได้ ไม่ยากเลย

อ่านมาก ๆ ฝึกแต่งกลอนทุกวัน เห็นอะไร เจออะไร ให้พยายามพูดให้เป็นบทกลอนค่ะ ถ้ามีคู่ต่อกลอนตอบกันไปมา หรือมีผู้รู้คอยชี้แนะ ก็จะเก่งเร็ว ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ขออภัยเพิ่งมาเปิดบล๊อค เลยเพิ่งได้ตอบคุณฟ้าร้องค่ะ

ชบาแดงสีเหลือง กล่าวว่า...

คุณ Kritsana Vejjasilpa

ใช้สัมผัสคำในบทเดียวกันได้น่าสนใจค่ะ เสียดายสั้นไป
ถ้าฝึกแต่งหลาย ๆ บทต่อกันได้เป็นเรื่องเป็นราว
ก็จะน่าอ่านทีเดียวเชียว .. ลองฝึกดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ♥

ชบาแดงสีเหลือง กล่าวว่า...

เกิดแต่กรรม กลมเกลียว อย่าเที่ยวท้อ
ฝึกไว้หนอ หมั่นทำ ก่อกรรมใหม่
ฝึกทุกวัน มิว่างเว้น ให้เป็นไป
จะชำนาญ สราญใจ เมื่อได้ชิน...

โบราณว่า หากไม่มีพรสวรรค์ ก็จงพยายามหา พรแสวง ค่ะ
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ถ้ามีใจรัก ก็อย่าท้อ ขอเป็นกำลังใจให้
คุณ Kritsana Vejjasilpa ขอให้ทำได้ค่ะ ♥

แสดงความคิดเห็น